Jóla hvað?

Þegar líður að jólum eru flestir að undirbúa sig fyrir hátíðarnar, stressið komið á fullt og það þarf að kaupa seinustu gjafirnar í hvelli. Fólk þarf helst að kaupa sér ný jólaföt á hverju ári svo það lendi nú ekki í þessum svokallaða jólaketti og á meðan foreldrarnir reyna að skipuleggja jólin, er reynt að þagga niður í unga fólkinu með því að gefa þeim eitthvað gott í skóinn, með því skilyrði að þurfa að vera stillt, "annars fáið þið sko kartöflu í skóinn!".

Desember er mánuðurinn sem að fjölskyldan og vinir skipta hvað mestu máli. Kærleikurinn sem ríkir í fjölskylduboðum, þegar allir eiga yndislegar stundir með sínum allra nánustu, er ómetanlegur. Hver fjölskylda hefur sínar jólahefðir yfir hátíðirnar sem breytast aldrei, hvort sem það er að borða möndlugrautinn saman, fara í kirkju fyrir eða eftir jólakvöldmat eða keyra út pakkana á þorláksmessu eða á aðfangadegi. Allt þetta er svo dýrmætt í hjarta fólks og er eitthvað sem að ekki má hrifsa frá manni.

Það að vera í allt öðru landi, með öðru fólki með annan hugsunarhátt, með allt öðrum hefðum, í 40 stiga hita og sól, með lítið sem ekkert af jólaskreytingum, er það erfiðasta sem ég hef gert. Þetta eru ekki jól fyrir mér. Það vantar allt sem gerir þetta jólalegt. Það vantar allan jólasnjóinn, snjókarlanna og snjóenglanna á jörðinni. En þetta er áhugavert engu að síður - að upplifa jól burtu frá heimalandi sínu er stórfengleg lífsreynsla. Söknuðurinn yfir hátíðarnar getur hinsvegar breyst í sterka heimþrá þegar maður sér fyrir sér nýbökuðu lakkrístoppana hennar mömmu, dropapiparkökurnar í beljuílátinu sem segir alltaf MUU hvert skipti þegar maður opnar það. Allar billjón seríurnar sem að mamma og Kristín eru vanar að setja upp í glugga. Svo ég tali nú ekki um fyrsta í aðventu þegar mamma þeytist um allt hús, setur upp jólagardínurnar og tekur jólahreingerninguna miklu með Elvis í botni.
Það er svo margt við jólahátíðirnar sem er svo ótrúlega dýrmætt fyrir manni, og fyrir þessar stundir er ég endalaust þakklátur. Það koma jól eftir þessi jól, og ég er strax byrjaður að hlakka til þeirra.

Jólin mín hér í Argentínu munu fara fram ekki í minni heimaborg, heldur San Juan hjá fjölskyldu mömmu minnar. Ég mun fara þangað mjög fljótlega í næstu viku, á mánudeginum eða þriðjudeginum. Ég vona að ég muni fá pakkann sem að mamma mín sendi út sem inniheldur jólagjöf fjölskyldunnar og síðan smávegis íslenskt nammi fyrir mig, því að íslenskt nammi læknar öll sár.
En svona til þess að segja ykkur smávegis frá því hvað ég hef verið að gera undanfarna daga er afskaplega lítið. Ég fór í útskrift hjá bróður mínum þar sem hann er að fara úr colegio í universidad og það var mjög stórt. Fjögurra rétta máltíð og læti. Fyrir þessa útskrift komu heil ættin frá San Juan eins og hún lagði sig og sváfu öll hér inni í þessu húsi. Daginn eftir fórum við til Potrero sem er ótrúlega falleg sveit við hliðin á, þar sem við drukkum mate og fórum síðan í hálftíma bátasiglingu. Um daginn ákvað ég að gerast svo klár, eins og ég er nú alltaf, og taka hádegislúrinn minn úti í garði. Auðvitað varð það til þess að ég skaðbrann allur og var viku eftir á að jafna mig og aðra hálfa viku að skræla allar dauðu húðflyksurnar burt. Jebb, hljómar vel! Ég er allavega kominn í langþráða sumarfríið þangað til í enda febrúar. Ég mun fara í ferðalag með fjölskyldunni, ekki víst hvort það sé norður eða suður Argentína. Ég held þó að suðrið verði fyrir valinu þar sem að 50-60 gráða hiti norðursins mun ganga að mér dauðum, og þá er ég ekki að djóka. Sólin er semsagt orðin minn helsti óvinur og er ég búinn að fjárfesta í góðri sólarvörn 50+. Ég ætla ekki að hafa þetta blogg lengra, vegna þess að það er ekki mikið að segja frá eins og er.


Að lokum vil ég senda sérstaka kveðju til pabba og mömmu, Kristínar og Sigrúnar. Hafiði það yndislegt um jólin. Ég mun mögulega koma til með að skella á ykkur jólakveðju, ef ég kemst í tölvu þarna í San Juan. En ef ekki þá vil ég óska ykkur öllum gleðilegra jóla og farsældar á komandi ári, hlakka ótrúlega mikið til að sjá ykkur öll í júlí. Ég sakna ykkar.

Með jólakveðju,
ykkar Úlfar